Featured พุทธธรรมจากพระโอษฐ์ ตอน ทรงพอพระทัยความสามัคคีเป็นอย่างยิ่ง

ภิกษุ ท. ! ในทิศใด ภิกษุทั้งหลาย เกิดแตกร้าวกัน เกิดการวุ่นวายกัน ทะเลาะวิวาทกัน ทิ่มแทงกันและกันอยู่ด้วยหอกปาก, ทิศนั้นไม่เป็นทิศที่ผาสุกแก่เราเลย แม้แต่เพียงนึกถึง จะต้องกล่าวทำไมถึงเรื่องไปจนถึงที่นั่น. และเราย่อมแน่ใจในเรื่องนั้นว่า พวกเธอทั้งหลายที่นั้น พากันละเลยธรรมะสามประการเสีย แล้วทำธรรมะอีกสามประการให้เกิดขึ้นหนาแน่น เป็น แน่แท้. สามประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันละเสีย ? สามประการคือ ความตรึกในอันหลีกออกจากกาม ความตรึกในอันไม่พยาบาท และความตรึกในอันไม่เบียดเบียน. และสามประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันทำให้เกิดขึ้นหนาแน่น ? สามประการคือ ความตรึกไปในทางกาม ความตรึกไปในทางพยาบาท และความตรึกไปในทางเบียดเบียน.
ภิกษุ ท. ! ในทิศใด ภิกษุทั้งหลายมีความพร้อมเพรียงกัน มีความบันเทิงต่อกันและกัน ไม่ทะเลาะวิวาทกัน เข้ากันและกันได้สนิทเหมือนน้ำนมกับน้ำมองดูกันและกันด้วยสายตาแห่งความรักอยู่, ทิศนั้นเป็นที่ผาสุกแก่เรา แม้ต้องเดินไป (อย่างเหน็ดเหนื่อย) จะป่วยกล่าวไปไย ถึงการที่เพียงแต่นึกถึง. และเราย่อมแน่ใจในเรื่องนั้นว่า พวกเธอทั้งหลายที่นั่น พากันละธรรมสามประการเสีย แล้วทำธรรมะอีกสามประการให้เกิดขึ้นหนาแน่น เป็นแน่แท้. สามประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันละเสีย ? สามประการ คือ ความตรึกไปในทางกาม ความตรึกไปในทางพยาบาท และความตรึกไปในทางเบียดเบียน. สามประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันทำให้เกิดขึ้นหนาแน่น ? สามประการคือ ความตรึกในอันหลีกออกจากกามความตรึกในอันไม่พยาบาท และความตรึกในอันไม่เบียดเบียน, ดังนี้
________________________________
ที่มา. บาลี ติก. อํ. ๒๐/๓๕๕/๕๖๔. ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.